Babamın umursamazlığı canıma tak etti
19 yaşındayım. Kendimi bildim bileli babam alkol kullanır . Doğru düzgün işte çalışmaz ailesine bakmaz . Biz 7 senedir büyükannemde kalıyorduk resmen o besliyordu bizi. 18 yaşıma gelince bir şeyler dank etti artık dayanamıyordum ,yediremiyordum bunu kendime. 45 yaşındaki adamın o köşede oturup da 65 yaşındaki annesinden sigara parası istemesi benim zoruma gidiyordu.(herhangi bir sağlık sorunu falan yok istemediği için çalışmıyor) . Bu zamana kadar da çok dükkan batırdı. Biz annemle çok bekledik komşu yemek getirse de yesek , birisi zekat fitre verse de eve bir şeyler alsak diye. Eline 3 5 kuruş para geçirdi onu da götürür içkiye yatırırdı. Biz sabaha ne yiyeceğiz diye düşünürken o sabah sarhoş olduğu için uyanamıyor, uyanınca da ne yemek var diye soracak kadar utanmıyordu.
Neyse günler geçti öyle böyle üniversite çağına geldim.
Üniversite sınavından herkes güle oynaya çıkarken ben ağlayarak anneme koştum:
-Anne kurtulduk kazandım anne öğretmen olacağım seni kurtaracağım diye okul bahçesinde sarılarak ağladık…
Üniversiteye Antalya’ya geldim burda çalışıyordum. Korona falan girdi araya tekrar dönmek zorunda kaldım .
Ve o hiç değişmemişti hala aynı adam olarak köşede oturuyor sağdan soldan sigara parası dileniyordu. Ben Antalya’da iken kendi kiram elektrik su üzerine bir de ona sigara parası yolluyordum. Sabrettim , ne olursa olsun babadır gölgesi yeter dedim dişimi sıktım bu zamana kadar karşı gelmedim , sesimi yükseltmedim.
Bir gün evde otururken bu geldi yine içmiş ama bu sefer öyle böyle değil kendini bilmiyor . Annemin üzerine yürümeye , onun 20 senedir çilesini çekip de gık demeyen kadına el kaldırmaya çalıştı. Benim de artık dayanacak gücüm kalmadı o gece geçtim karşısına biz bununla bayağı bi tartıştık konu yumruklu kavgaya kadar dönüştü. Kendimi bildim bileli bu anın hayaliyle yaşamıştım bir gün karşısına geçip bize yaptıklarını ödetme hayaliyle. Yatırdım yere :
-Sana yazıklar olsun senin gibi babanın da senin babalığın da bu kadar işte deyip yüzüne tükürdüm ve o gece 2 bacım ve annem ile birlikte bindim otobüse Antalya’ya geldim. Şimdilik bir işim yok bu pandemi süreci dolayısı ile ama yine de bu benim hiç zoruma gitmiyor çünkü ona sigara parası vereceğime kendi aileme 2 kuru ekmek alırım yine de gocunmam .
Demem o ki beyler ne oldum demeyin ne olacağım deyin ben 20 sene düşünsem aklıma gelmezdi böyle şeyler yapacağım.
Büyük konuştum evlenmem ben dedim ve 20 yaşında gül gibi 2 kızım oldu şimdi onlara hem abilik hem babalık yapıyorum. Çok şükür bu günleri de atlatırız . Bana bu yaşımda bunu nasip eden Allah ilerde daha güzel günler de nasip eder inşallah .
Okuduğunuz için teşekkür ederim başka anlatacak kimsem yok içimi dökmek istedim kusura bakmayın . Hakkınızı helal edin…
2